Yazarları, "Büyükler için yazanlar" ile "Çocuklar için yazanlar" diye ayırmak yanlıştır. Yazar yazardır. Önemli olan yazdıklarıdır...

Cervantes'in "Don Kişot"u çocuklar için yazdığını hiç kimse iddia edemez. Ömer Seyfettin, eserlerini yazarken, onları çocuklar için yazmamış, ileride bunların çocuklar için birer klasik olabileceğini ise sanırım hiç düşünmemiştir...

Çocuklar için ayrı bir edebiyatın olabileceğini düşünmek, onları hafife almaktır... Zira, çocukların körpe dimağlarında yer edecek en ufak bir hata onlarla birlikte büyür...

Büyükler için yazdığım ve yazmakta olduğum onca roman, hikaye ve şiir konusunda hiç bir zaman zorlanmadım. Ama şunu samimiyetle itiraf etmeliyim ki; ne zaman çocukları düşünerek, onlara yönelik bir şeyler yazmaya yeltensem, göğsümün sol boşluğunda çırpınan yüreğimin üzerine narin bir kelebek konuverir...

Onun ipek ve kadife kanatlarını örselemekten çekinirim. Kelimeler kalemimin ucundan bir süre kaymakta direnir, onları düşüncelerimin ve gönlümün imbiklerinden süzdürür, sevgi ile şerbetlerim...

Bana göre, büyükler için yazılan kitaplar, çocuklara yönelik kitaplara göre daha kolay hazırlanır. Bunun aksini savunanlar çocukları tanımayan ve onları küçük görenlerdir... Oldum olası, çocuklara yönelik yazılarda iki heceli kelimeler ve üç kelimelik cümleler üzerinde duranları bir türlü anlayamam.

Çocuklar insan ufaklarıdır. Elleri, dilleri, eşyaları küçüktür ama akılları ve sevgileri aklımızın alamayacağı derecede büyüktür...

Sevgili büyükler... Işleriniz, düşünceleriniz, gücünüz, gayretiniz hep büyük olsun. Ama lütfen, gönlünüz hep çocuk kalsın...

Sevgili çocuklar... Büyüyün, kocaman adamlar olun. Geleceğimizi kuracak olanlar sizlersiniz. Lakin, bir yanınız hep çocuk kalsın... Çünkü, çocuk demek sevgi demektir. Ve buna öylesine çok ihtiyacımız var ki... Ben, ne çocuklar, ne kadınlar, ne de erkekler için yazan biriyim. Benim gönlümün kanatlarında insan unsuru vardır. Yazdıklarımdan bir kısmı çocukların, bir kısmı hanımların, bir kısmı erkeklerin ilgisini daha fazla çekebilir... Yazdıklarımın, her yaş, her cins ve her düşüncedeki insana hitap edeceğini sanıyorum...

Bir kitapta herkes kendini veya kendisine uygun bir şeyler bulabiliyorsa, o kitap eserdir...